Verliefd op de kampbewaarder van Auschwitz.
Wanneer Helena Citron in Auschwitz aankomt, springt ze al snel in het oog van de jonge SS-kampbewaarder Franz Wunsch. De andere vrouwen in het kamp moedigen haar aan om voor hem te zingen op zijn verjaardag: om te overleven moet je jezelf nuttig maken. Als ze zingt rollen de tranen over haar wangen, zo overweldigd is ze door walging voor de brute moordenaar. Maar wanneer hij haar na afloop vraagt of ze het lied nog eens wil zingen, schrikt ze van dat vleugje tederheid. Naar eigen zeggen kijkt ze voor het eerst in “de ogen van een mens”.
Franz wordt verliefd op Helena. Hij geeft haar, haar zus Roza en de andere vrouwen in hun barak extra eten en kleding, en hij knijpt een oogje dicht wanneer ze te zwak of ziek zijn om het dodelijke werk te verrichten. Wanneer Helena tyfus krijgt, verstopt hij haar en geeft hij haar nagenoeg al zijn rantsoenen tot ze weer aansterkt.
Ze riskeren geëxecuteerd te worden, maar gaan toch door met hun verboden relatie tot de oorlog voorbij is en het kamp wordt bevrijd. Dertig jaar later krijgt Helena een brief van de vrouw van Wunsch met de vraag om in zijn voordeel te getuigen. Helena staat voor een onmogelijke keuze: helpt ze de man die zoveel levens heeft verwoest, maar die dat van haar heeft gered?
CANVAS / 19 juni 2022, 22:05 – 23:30 : ‘Love it was not’
